Lingwistyka stosowana – język włoski z językiem albańskim, czeskim lub hiszpańskim

Język włoski (wł. lingua italiana, l'italiano /itaˈljano/) – jeden z języków romańskich. Język urzędowy we Włoszech, San Marino, Watykanie, Szwajcarii oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii. Używany również we Francji (zwłaszcza na Korsyce) i na Malcie. Można się nim także porozumieć w byłych koloniach włoskich: (Albania, Erytrea, Etiopia, Libia i Somalia), oraz skupiskach emigracji włoskiej w Argentynie, Australii, Stanach Zjednoczonych i Tunezji). Silnie zróżnicowany dialektalnie, współczesny włoski oparty jest na standardzie toskańskim, wypracowanym na przełomie XIII i XIV wieku przez Dantego Alighieri i wielu współczesnych mu twórców, takich jak Francesco Petrarca i Giovanni Boccaccio.

Lingwistyka stosowana – dziedzina nauki zajmująca się rozpoznawaniem i badaniem zagadnień związanych z językiem oraz rozwiązywaniem występujących w praktyce problemów językowych. Pokrewne jej działy to: dydaktyka, językoznawstwo, psychologia, antropologia oraz socjologia.