(…) reklama jest makroaktem mowy o charakterze pośrednim i dominującej funkcji perswazyjnej, zbudowanym z mikroaktów (pośrednich bądź bezpośrednich): zachęty, nakłaniania, stwierdzania, chwalenia, proponowania, rady, gwarancji i obietnicy oraz grzecznościowych, których funkcje pragmatyczne są zawsze podporządkowane funkcji naczelnej
Autor: Katarzyna Skowronek, Reklama. Studium pragmalingwistyczne, Kraków 1994, s. 83.